«مدرسه»، از آنچه است تا آنچه باید باشد

سید صادق غفوریان در روزنامه خراسان نوشت:  سال تحصیلی جدید از امروز با شور و تکاپوی 13 میلیون دانش آموز و حدود یک میلیون فرهنگی در 105 هزار مدرسه کشور آغاز می شود.

 

کم و بیش تمامی ما اولین روز حضورمان در مدرسه را به یاد داریم، اگرچه روز اول مدارس، حالا با شور، هیجان و طمطراق متفاوتی نسبت به گذشته و حداقل نسبت به دهه 60 برگزار می شود، اما صفا و سادگی آن سال ها را حقیقتا نمی توان از یاد برد؛   میز و صندلی های چوبی که گاهی هنوز آهنگ قیژ و قیژشان توی گوشمان می پیچد، شأن و جایگاه مهمی که «معلم»ها برایمان داشتند و شعارها و فضای جنگ و جبهه ای که به واسطه جنگ تحمیلی در کشور و بالطبع در مدارس حاکم بود، همه خاطرات خوبی است که نسل ما آن را فراموش نمی کند.  حالا اما فضا به گونه دیگری است؛ والدین انگار به تحصیل فرزندانشان و کم وکیف معلم و مدرسه بیشتر اهمیت می دهند. برخی از آن ها می خواهند تجربه ناکامی تحصیلی خودشان گریبانگیر فرزندانشان نشود؛ امروز حتی برخی والدین درباره شکل و ظاهر «معلم» هم نظر می دهند و اگر حرفشان برسد در انتخاب معلم فرزندشان اعمال سلیقه می کنند.

مسئولان مدرسه و معلم نیز شرایط سخت تری را نسبت به گذشته تجربه می کنند؛ سطح تحصیلات والدین در مقایسه با سال های قبل افزایش یافته و مدرسه به نوعی در سیبل نظارت والدین قرار گرفته است.

با این حال، زنگ آغاز سال تحصیلی 97-96 از امروز در حالی به صدا درمی آید که وزارت آموزش و پرورش با چالش های متعدد بودجه ای، معوقات فرهنگیان و دیگر موضوعات خرد و کلان از جمله سرنوشت نامعلوم سند تحول آموزش و پرورش روبه روست. به تمامی این موضوعات، گلایه های تقریبا مداوم فرهنگیان از وضعیت معیشتی شان و طرح ناتمام رتبه بندی، مسائل دانشگاه فرهنگیان، اقناع نشدن جامعه از طرح هدایت تحصیلی و دیگر مسائل روزمره را هم اضافه کنید. بماند که هرازگاهی نیز مواردی همچون حادثه اخیر واژگونی یک اتوبوس اردویی و درگذشت هفت دانش آموز هرمزگانی به انبوه مسائل این وزارتخانه عریض و طویل می افزاید.
 

ترامپ دست را بدون دستکش نشان می‌دهد

دکتر عبد‌الله گنجی در روزنامه جوان نوشت: «فضای رسانه‌ای جهان به طرز غریبی دارد به نفع ایران می‌چرخد، از بس که ترامپ نفرت بر‌انگیز است.... با‌ورنکردنی است شباهت بخش‌هایی از نطق ترامپ در سازمان ملل با نظرات هیتلر. این میزان خودخواهی و یکسونگری درتاریخ امریکا به گمانم سابقه ندارد.» (مسعود بهنود)

«سراب‌های دور و دراز ترامپ در سیاست خارجی در مورد کره‌شمالی و ایران شکست کامل خواهد خورد و در مورد ونزوئلا هم شانس موفقیتش بسیار کم است ... ترامپ ریاکارانه از ماجرای شیوع وبا در یمن و نابودی زیرساخت‌هایش با حمایت امریکا و نسبت دادنش به ایران و نیز ماجرای 490 هزار پناهنده روهینگیایی عبور کرد.»(نامور حقیقی)

سخنرانی عصبی و شعاری رئیس‌جمهور امریکا در سازمان ملل، نمایش بی‌نقاب واقعیت و حقیقت درونمایه امریکا بود.»(مهاجرانی) و...

عبارات و نظرات فوق‌الذکر از کسانی است که سال‌هاست مرز خود با نظام جمهوری اسلامی را مشخص کرده و در حوزه تمدنی ترامپ سکنی گزیده‌اند و در عین واقع‌گرایی، منتظر روزی هستند که افول نظام جمهوری اسلامی را ببینند. قطعاً یکی از راه‌های وصول آنان به آرزوهایشان امید به غرب و ابعاد مختلف فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و حتی نظامی آن است. اما دولتمردان امریکا در مقابل منطق نظام جمهوری اسلامی ایران چنان عنان پاره کرده‌‌اند که مخالفان نظام جمهوری اسلامی نیز احساس شرم می‌کنند و مشی روشنفکری آنان سکوتشان را می‌شکند و به صورت ناخودآگاه به حقانیت نظام اسلامی و سبکسری امریکا درمنازعه فعلی اعتراف می‌کنند. سخنرانی ترامپ در سازمان ملل معادل هزاران ساعت کار رسانه‌ای نظام جمهوری اسلامی برای ارائه یک تصویر واقعی از امریکا مؤثر بود و این آورده را نباید بدون نگاه اعتقادی تحلیل کرد. فراموش نکنیم که تفاوت ترامپ با اسلافش در این است که آنان توافق کردند و عمل نکردند اما هیچ موقع نگفتند عمل نمی‌کنیم اما ترامپ صراحت بیان دارد و اجازه نمی‌دهد دستکش مخملینی که اوباما به سمت ما دراز کرده بود ما را فریب دهد.

ترامپ دست را بدون دستکش نشان می‌دهد تا ما از غفلت عبور نماییم و حقیقت صحنه را ببینیم. امروز نیروهای انقلاب نباید تأسف بخورند که چرا دو سال مذاکره کردیم و نباید به خاطر بی‌نتیجه بودن آن مذاکرات دولت را شماتت کنند، چرا که نتیجه مذاکرات برای حزب‌الله و انقلاب اسلامی بازتولید چهره حقیقی امریکاست. امروز روحانی کنار ما است. او با صراحت می‌گوید: «وقتی طرف به تعهدات عمل نمی‌کند مذاکره بر سر موضوعات دیگر چه فایده‌ای دارد.» معنی حرف روحانی این است که وی از برجام 2 و 3 مدعایی صرف‌نظر کرده و به این باور رسیده است که مذاکره در هیچ حوزه‌ای آورده نخواهد داشت. امروز روحانی به این نتیجه رسیده است که چاره‌ای جز قرار گرفتن بر ریل انقلابی‌گری و استمرار عمل انقلابی در کشور ندارد. ظریف اگرچه در کتاب «آقای سفیر» نوشته است من هیچ موقع از لفظ دشمن استفاده نکرده و نمی‌کنم اما ادبیات چند روز گذشته وی مواجهه با یک دشمن واقعی بود. ترامپ مأمور «افزایش ظرفیت‌شناختی ملت ما نسبت به امریکاست» و این آورده کمی نیست. ترامپ در حال ارائه چهره‌ای از امریکاست که در 38 سال گذشته جمهوری اسلامی آن را تصویر می‌کرد و روشنفکران به مخالفت با آن برخاسته بودند. امروز روشنفکران ما نیز شرمنده‌اند اما هنوز جسارت اعتراف به حقانیت نظام جمهوری اسلامی را پیدا نکرده‌اند. سخت معتقدم ترامپ امروز برای ما سربازی می‌کند، پرده کنار می‌زند، کارخانه دست‌های چدنی را افتتاح می‌کند و «دموکراسی به مثابه حکومت جهال» را به اثبات می‌رساند. چرا خوشحال نباشیم که دشمنان ما درصدد اثبات حقانیت نظام جمهوری اسلامی برآمده‌اند و چرا خوشحال نباشیم که ترامپ حقانیت ما و شرمندگی اپوزیسیون نظام را با هم پیش می‌برد. دشمنان احمق را شاید بتوان به صورت تاکتیکی به خدمت گرفت.

برنامه ریزی ترافیکی برای برگزاری مراسم‌ ایام محرم

خبرگزاری مهر: رئیس پلیس پایتخت با اشاره به در پیش بودن ایام محرم، از لزوم برنامه ریزی ترافیکی و انتظامی برای هرچه بهتر برگزار شدن مراسم‌های عزاداری و همکاری با مسئولان هیات‌ها خبر داد.

 

سردار حسین رحیمی با اشاره به اینکه امنیت از بزرگترین نعمت‌های خداوند است و از این رو تلاش برای ایجاد امنیت هم از ارزش و منزلت بالایی برخوردار است، عنوان کرد: باید با تمام توان خود تلاش کنیم که مردم، امنیت را با تمام وجود خود احساس کنند و هرگز احساس نا امنی نداشته باشند.

رحیمی با اشاره به بیانات مقام معظم رهبری در برنامه روز گذشته ایشان در دانشگاه پلیس، عنوان کرد: رضایت مقام معظم رهبری و تعابیر بلند ایشان برای سربازان و عاشقان خود در نیروی انتظامی مایه مباهات و افتخار ماست و این رضایت بالاترین افتخار و سربلندی برای ما است.

وی با اشاره به اجرای موفقیت آمیز مرحله اول طرح رعد توسط کلانتری‌ها و سرکلانتری‌های تهران بزرگ که با هدف برخورد همه جانبه با تمام مظاهر و ناهنجاری‌های اجتماعی و مخلان نظم به مرحله گذارده شد، بیان کرد: طرح رعد به صورت مستمر اجرا خواهد شد و هرگز اجازه نخواهیم داد که کسی امنیت و آرامش مردم را به خطر بیندازند.

رئیس پلیس پایتخت با اشاره به افزایش بیش از ۳۰ درصدی بار ترافیکی در مهرماه، اظهار کرد: لازم است که از هم اکنون با برنامه ریزی دقیق و کارشناسی شده به گونه‌ای اقدام کنیم که مردم در رفت و آمد خود تردد راحتی داشته باشند.

رحیمی در ادامه با اشاره به در پیش بودن ایام محرم الحرام و لزوم برنامه ریزی ترافیکی و انتظامی برای هرچه بهتر برگزار شدن این مراسم و همکاری با مسئولان هیات‌ها، بیان کرد: همه ما مدیون امام حسین (ع) هستیم و خود را مرهون و بدهکار ایشان می‌دانیم چرا که اگر رشادت‌ها و جانفشانی‌های امام حسین و یاران باوفای ایشان نبود امروز از اسلام ناب محمدی خبری نبود.

وی با اشاره به بخشی از فرمایشات مقام معظم رهبری در خصوص نیروی انتظامی که فرموده بودند آنانکه در قالب نیروی انتظامی امنیت و آرامش خیال را برای مردم به ارمغان می‌آورند به واقع مجاهدان فی سبیل الله هستند، عنوان کرد: این مدال ارزشمند است که بر سینه فرد فرد ماست از این رو باید با تلاش بی وقفه و صادقانه وگره گشایی از مشکلات مردم بگونه ای خدمت نماییم که مشمول این مصداق و کلام گهر بار آقا باشیم.

راهکار آلمان برای حل بحران کره شمالی

خبرگزاری مهر: «زیگمار گابریل» وزیر امور خارجه آلمان،  می‌گوید که برای حل کشمکش حاضر با «کیم جونگ اون» رهبر کره شمالی، بر سر برنامه اتمی این کشور قوه تخیل و گام های جسورانه لازم است.

وزیر امور خارجه آلمان در مصاحبه با روزنامه آلمانی «بیلد» گفت که در مذاکرات مستقیم باید به کره شمالی نشان داد که برای حفظ امنیت، تضمین دیگری غیر از بمب اتمی وجود دارد.

گابریل تاکید کرد که کیم (رهبر کره شمالی) دیوانه نیست، بلکه استراتژی‌ای را دنبال می‌کند که با خونسردی درباره‌اش فکر شده است. او فکر می‌کند وقتی بمب اتم داشته باشد، امنیت کشورش تامین شده است؛ چون کسی جرأت نخواهد کرد او را تهدید کند.

گابریل گفت باید منتظر بود و دید که تحریم های اخیر علیه کره شمالی چه تاثیری خواهد داشت. تحریم نیاز به زمان دارد تا تاثیرش را بگذارد.

وزیر امور خارجه آلمان در ادامه افزود که کنفرانس امنیت و همکاری در اروپا چنین تضمین امنیتی را برای اروپا به وجود آورده و در مورد کره شمالی هم تنها مذاکرات مستقیمی که در آن کشورهای دارای حق وتو در سازمان ملل، آمریکا، چین و روسیه شرکت داشته باشند، می‌تواند به برون رفت از بن‌بست بینجامد.

چالش‌های منطقه‌ای و بین‌المللی ایران

فریدون مجلسی در روزنامه آرمان نوشت: اخیرا وزیر خارجه ایران از دو اَبَرچالش در مقابل دستگاه دیپلماسی ایران سخن گفته است. واقعیت آن است که وزرات خارجه در ایران با ابرچالش‌های متفاوتی درمنطقه و درسطح بین‌المللی روبه‌روست. ایران در منطقه در زمان تحریم‌ها مشکلات چندانی باکشورهای منطقه نداشت.

 

نه اینکه تحریم‌ها مطلقا برمسائل ما با کشورهای منطقه تاثیر نگذاشته بود، بلکه تاثیرگذاری تحریم‌ها بیشتر درحوزه بین‌المللی بود. زیرا ایران از کشورهای اروپایی مواد اولیه صنعتی دریافت می‌کرد و صادرات ایران هم هدفی جز کشورهای غربی نداشت. اکنون نیز که برخی از ابعاد برجام پیاده‌سازی نمی‌شود به علت فشارهای آمریکاست. از سوی دیگر این نکته جای توجه دارد که برجام قرارداد دوستی ایران و آمریکا نیست که آمریکا به استناد برجام با ایران همکاری کند. دشمنی‌آمریکا و ایران متصل است به مواضع ایران و تل‌آویو نسبت به هم و این موضوع قطعا راه حل دارد و ایران می‌تواند با جامعه جهانی ارتباط داشته باشد.

 

در مورد چالش ارتباط مستمر ایران و اروپا نیز این چالش تحت تاثیر فشار آمریکایی‌ها قرارداد و حتی آمریکا قرار است تا چند روز دیگر برنامه راهبردی علیه ایران را اعلام کند. مشکل اصلی در ایران بسته بودن راه‌های ارتباطی است. دولت قبل درآمریکا راه‌های ارتباطی را گشوده بود و کری به راحتی با ایران در مسائل بحرانی تماس می‌گرفت اما درحال حاضر این راه ارتباطی بسته شده زیرا ترامپ فردی نیست که بتوان با او وارد مذاکره برابر و محترمانه شد و نوع رابطه او قابل پذیرش نیست. حال باید دید دراجلاس آینده سازمان ملل فضای گفت‌وگو به وجود خواهد آمد، زیرا احتمالا جلسه 1+5 در حاشیه اجلاس سازمان ملل برگزار خواهد شد و البته این بار ایران به همراه سایر کشورها در مقابل آمریکا خواهد نشست.

 

باید از فرصت اجلاس سازمان ملل استفاده کرد وخواسته‌های ایران باید درپناه حقوق بین‌الملل اجرایی شود. چون ایران به وظایف خود عمل کرده است. حال نوبت غربی‌هاست که به تعهدات خود پایبند باشند. باید دانست که مساله موشک‌های ایران و اعتراض به آن امکان طرح ندارد زیرا اعتراض غربی‌ها و آمریکایی‌ها اصولی نیست. چالش منطقه‌ای ایران کمی متفاوت است. درمنطقه با کشورهایی روبه‌رو هستیم که هنوز شیوه‌های قومی و قبیله‌ای در آنها حاکم است. سران این کشورها درآمریکا تحصیل کرده‌اند اما دارای بافت سنی و قبیله‌ای هستند و هنوز در حل مشکلات داخلی خود عاجزند. عربستان اولتیماتوم 48 ساعته به قطر داد و امروز با 48 روز بعد از آن 48 ساعت هیچ تحرک نظامی علیه قطر انجام نداده است.

 

مشکل ایران این است که درحال حاضر نمی‌داند با چه افرادی طرف معامله است. عربستان هنوز نتوانسته به خواست خود دست یابد. عربستان اعتقاد دارد که در یمن با ایران می‌جنگد و درحالی که هیچ گونه ارتباط زمینی بین ایران و یمن وجود ندارد اما عربستان برجهالت خود تاکید دارد. از جمله چالش‌های مهم ما در منطقه، پاکستان است که از تربیت القاعده و داعش گرفته تا قاچاق مواد مخدر برای ایران مساله‌ساز شده‌اند. پاکستان بر سر انتقال گاز ایران از ما باج می‌خواست. در حال حاضر باید تنها به عنوان یک همسایه با آنها رفتار کنیم و به جای انتقال گاز از طریق پاکستان به دنبال صادرات گاز مایع باشیم. چالش دیگر ایران در منطقه با ترکیه است. با فرونشست بحران داعش در سوریه و عراق ترکیه به این نتیجه رسیده که باید با ایران بر اساس رویه سابق رفتار کند.

 

چالش‌های ایران در عراق مهم‌تر است. با پایان کار داعش در عراق فرصت خوبی برای سازندگی در این کشور به وجود خواهد آمد که ایران باید بکوشد که روابط موزیانه عربستان فرصت شرکت در بازسازی عراق را از ایرانیان نگیرد زیرا بازار عراق فرصت خوبی برای ایران محسوب می‌شود. عربستان تمایل دارد که سلطه اقلیت صدامی را به عراق بازگرداند و ایران باید حمایت خود را در این راستا قرار دهد که اکثریت مردم عراق بدون تبعیض قومیتی در اداره عراق شرکت کنند. مساله کردستان هم چالش دیگری است. رابطه ایران با کردها متفاوت از رابطه ترکیه با کردهای عراق است.

 

اقلیم کردستان خودگردانی را تجربه کرده و زندگی مردم اقلیم پیشرفت کرده است، اما حرکت به سوی استقلال به سود کردستان نیست. کردهای اقلیم بهتر است به خودمختاری خود توجه کنند تا از دوستی ایران و ترکیه برخوردار شوند. در عین حال ایران در این زمینه می‌تواند منافع زیادی داشته باشد. ایران باید کردستان را با این واقعیت آشنا کند که توسعه اجتماعی خود را در خودمختاری دنبال کند نه در استقلال از عراق.